Yıllardır isteyip de bir türlü gidemediğim bir yerdi benim için "Kapadokya". Ya zamanım olmadı ya param.. İkisinin de olduğu zamanda ise birlikte gidebileceğim kişilere uymadı tarihler. Tur programlarının bir günü hafta içine gelecek şekilde en az üç günlük olması, beraber gitmek istediğim arkadaşlarımla aynı tarihlerde izin alamamak hep ertelememe sebep oldu Kapadokya tatilini. Farklı ülkelerden, farklı kültürlerden insanlar gidebilirken ben İstanbul'dan gidemedim bir türlü. Ancak geçtiğimiz ay, sonunda başardım gidebilmeyi :) Bunca zamandır gidip görmediğim için pişman olurken, sonunda gidebildiğim için ise çok mutluyum.
Nişanlımla internette gezerken bonubon adlı bir fırsat sitesinde "Haftasonu Kapadokya Tatili " reklamını görünce ilgimizi çekti ve içeriğini incelemeye başladık. Fırsat gerçekten de bizim için fırsat gibiydi :) Hem izin almamızı gerektirmeyecek, hem de bütçemizi sarsmayacak bir tatil bulmuştuk. İkimizin de daha önce hiç gitmemiş olması ve ilk defa birlikte keşfedecek olmamız ayrı bir mutluluk veriyordu üstelik. Fırsatı satın almadan önce elimize takvimi alıp ne zaman gidebileceğimizi düşünmeye başladık. Otobüsle uzun saatler yolculuk yapacağımız için gidebileceğimiz en uygun tarihin 25-27 Ekim olacağına karar verdik. Döndüğümüzde yorgun bile olsak en azından 28 ekim yarım gündü ve günün kalanını evde uyuyarak geçirebiliriz diye planladık.Ve daha sonra da, çok sevdiğimiz iki arkadaşımıza da gelmek isteyip istemeyeceklerini sorduk. Biz bir çılgınlık yapıyorduk, otobüsle on saat gidiş on saat geliş olacak şekilde bir yola gidiyorduk hem de adını ilk kez duyduğumuz bir turla..Bize siz deli misiniz demek yerine deliliğimize ortak oldular ve onlar da bizimle birlikte gelmeye karar verdiler. İyki de geldiler...Onlarsız eksik kalırdık sanki..
Cuma akşamı tur otobüsüne bindiğimiz andan itibaren herşey eğlenceli birer anı halini almaya başladı. İstanbul'dan Zincirlikuyu'dan hareket ettikten sonra, tur şirketinin görevlisi kendi reklam filmlerini çekmek üzere otobüste bulunan kameramanı tuvalette unuttu :))Dördümüz birbirimize bakakaldık ve bizi neler bekliyor acaba diye düşünmeye başladık. Kameramanı Kadıköy'de diğer yolcuların alındığı duraktan otobüse geri aldık ve yolumuza eksiksiz bir şekilde devam ettik. Gece yolculuğu sırasında zaman zaman uyuyabilsek de asla uykumuzu verimli şekilde alamadık. Cumartesi sabahı Kapadokya'ya vardığımızda bizi gökyüzüne yükselen balonlar karşıladı. Balonların hepsini aynı anda havada görmek çok güzel bir manzara..
Balonları gördüğümüz anda rehperimiz istersek 1 saatlik balon turu yapabileceğimizi, balon turunun bitiminde sertifika alacağımızı ve şampanyalı kutlama yapılacağını anlattı. Balon turunun fiyatının ise 240 tl olduğunu söyledi. Biz fiyatın çok yüksek olması nedeniyle balon turu yapmayı tercih etmedik. İyki de etmemişiz :) Balonla yukarıdan Kapadokya'yı seyretmek eminim çok farklı bir deneyimdir ama kısıtlı sürede o kadar çok yer gezdik,o kadar her anı dolu dolu geçirdik ve yorulduk ki bir de balon turu yapsaymışız muhtemelen etrafa bakamadan balonda uyuyakalırdık:)
Kapadokyaya varır varmaz otelimize yerleştik. Otelimiz Kaymaklı olarak geçen bölgede, Crystal Spa Kaymaklı Otel idi. Rehperimiz odalara eşyalarımızı bırakmak ve kahvaltı etmek için yarım saatlik bir süre verdi. Kahvaltıdan sonra hemen gezmeye başladık.
İlk durağımız Kaymaklı Yeraltı Şehri idi. Gidecek olan kişilere mutlaka müzekart çıkartmanızı tavsiye ediyorum, Kapadokya'da gezeceğiniz yerlerde bile müzekart parasının yarısını çıkartmış oluyorsunuz zaten.. O yüzden biletle uğraşmaktansa müzekart çıkartmak çok daha mantıklı.
Kaymaklı Yeraltı Şehri,eskiden savaş esnasında saklanılmak için kullanılıyormuş. Tüf kayalara oyulmuş bu yeraltı şehri, geçici olarak yaşanabilmek için gerekli şartların hepsine sahip. Dar koridorlarla birbirlerine bağlanan oda ve salonlar, şarap depoları, su mahzenleri, mutfak ve erzak depoları, havalandırma bacaları, su kuyuları ve kiliseyi içeride görmek mümkün. Ancak hiç güneş görmeden insan vücudunun çok dayanamayacağını da unutmamak gerek..
Yeraltı Şehri'nde koridorlar o kadar dar ve alçak ki çoğu yerden geçerken kafanızı eğmeniz gerekiyor. Kapalı yerde kalma korkusu olan bir insanın kesinlikle girmemesi gerekiyor. Ayrıca, dışarıda havanın sıcak olmasına ve montsuz dolaşılabilmesine rağmen, yer altı şehrinin içi çok serindi. İnsanlar eskiden orada nasıl yaşıyormuş diye düşünmeden edemiyor insan..
Yeraltı şehrindeki gezimizi bitirdikten sonra,Güvercinlik Vadisi'ne gittik. Güvercinlik Vadisi'nden etrafı seyretmek başlı başına bir keyifti. Rehperimiz etrafı seyrederken kayaların oluşumunu ve neden "peri bacaları" dendiğinin hikayesini anlattı. Kapadokya olarak tabir edilen bölge, üç volkanik dağın aynı anda patlaması ve püskürttüğü lav ve küllerin sonucunda oluşmuş. Rehperimizin dediğine göre aşırı yağmur yağdığı zamalardan sonra bile bölgede zaman zaman şekil değişiklikleri olabiliyormuş. Peri Bacaları denme sebebi ise çok eskiden yaşayan yöre halkı, kayaların biçiminden dolayı, burada yaşasa yaşasa periler yaşar diye düşünmüşler ve günümüze kadar gelmiş "Peri Bacaları" ifadesi.
Etrafı seyrettikten, manzarada ve nazar boncuklarıyla süslenmiş ağacın altında birkaç fotoğraf çekildikten sonra bir sonraki durağımız olan "Kapadokya El Sanatları Taş Takı Merkezi"ne doğru yola çıktık. Turla gitmemiş olsaydım açıkçası buraya uğramayı tercih etmezdim. Çünkü orada yaklaşık olarak yarım saat-kırk bes dakika vakit geçirdik. Tur bayan ağırlıklı olunca kimse takıların başından ayrılmak istemedi haliyle :)
Takı Merkezinden çıktıktan sonraki durağımız ise "Uçhisar Kalesi"ydi. Kaleye çıkan yolun başında duran deve ise kaleden çok ilgi odağıydı :)
Kaleden sonra ise sırasıyla Göreme Panaroma alanına ve Paşabağları'na gittik. Her ikisinde de gördüğümüz manzara karşısında büyülendik, peri bacalarını gezerken gerçekten bu yapıları yapsa yapsa periler yapmıştır diye düşünmekten alamadım kendimi :) Bu arada paşabağlarında gezerken atlı jandarmalarla karşılaştık. Bu da bize değişik geldi tabi :)
Daha sonra açlıktan bayılmak üzereyken sonunda tur rehperimiz yemek molası verdi. Yemek için gittiğimiz yer "Han Restoran" olarak geçen açık büfe öğlen yemeğinin olduğu bir yerdi. Ancak ne yazık ki rejimde olmam ve orada bulunduğum dönemde diyet listeme göre kırmızı et yemem gerektiğinden aç kaldım. Çünkü, açık büfe ve yetmiş çeşit yemek yapmalarına rağmen kırmızı ete dair hiçbir şey yappmamışlardı.Bu nedenle de pek tavsiye edilesi bir yer değil benim için.
Yemekten sonraki rotamız Avanos ve sallanan asma köprüydü. Köprü üzerinde yürürken bile sallanırken, biz birde ona salıncak muamelesi yaparak daha da çok salladık. Ama gerçekten çok eğlenceliydi, tavsiye ederim :)Köprüden Kızılırmak'ı seyretmek de inanılmaz keyifliydi. Keşke orada daha uzun vakit geçirebilseydik dedik..Gidecekseniz orada mutlaka Kızılırmak kenarında bir yürüyüş yapmalı yürüyüşün üstüne güzel bir kahve içmeli ve manzarayı seyretmelisiniz.
Sallanan köprüden sonra "Chez Ali" ustanın yerine çanak çömlek yapımını seyretmeye gittik. Seyretmekle de kalmadık bir sürü de alışveriş yaptık :)Ben aldıklarımı çeyizime koydum, ancak arkadaşım güveçi kullanmaya başlamış ve çok memnun kalmış. O yüzden tavsiye edebilirim.
Alışverişimizi tamamladıktan sonra Devrek Vadisi'ne gittik. Devrent Vadisi'nde oturan deveye benzetilen kayayla fotğraf çekildik ve ben yılın gafını yaparak oturan deve yerine "oturan boğa" dedim:) Hepimiz koptuk.
Bir sonraki durağımız ise Asmalı Konak'tı. Ağa dizi furyasını başlatan, dizi saatinde herkesi ekran başına kitleyen dizi...Konağı gezerken dizinin sahneleri gözümün önüne geldi. Ne kadar da büyük etki bırakmış üstümüzde ve ne kadar güzel bir konakmış orası oyle..
Asmalı Konak'tan çıktıktan sonra, yürüme mesafesinde olan Turasan Şarapları'na şarap tadımına gittik. Daha sonrasında da otelimize. Akşam yemeğini otelde yedikten sonra tur şirketinin anlata anlata bitiremediği "Yaşar Restoran"a eğlenmeye gittik. Yaşar Restoran olarak geçen yer, mağaranın içine yapılmış bir meyhane kıvamında.Eğlencenin başlangıç saatini kaçırırsanız ilk gösteri bitene kadar sizi içeri almıyorlar. O kadar da kuralcılar :))İlk gösteri semah gösterisi olduğu için dikkatlerini dağıtmamak için içeri almıyorlarmış. Eğlence programı semah gösterisi, roman dansı,folklor, horon, dansöz ve çeşitli canlandırmalardan oluşuyor. En son ateşin etrafında tren yapıp döndüğümüzü hatırlıyorum :) Program bittikten sonra dansçılar Türk Bayrağı açtı ve 10. Yıl Marşı çalındı ve turistler bile ayakta alkışladı. 29 Ekim öncesi olduğu için mi yoksa her seferinde mi bu şekilde yaptıklarını bilmiyorum.Eğlenceden sonra Uçhisar Kalesi'nin gece görüntüsünü izledik ve otelimize döndük. Dönüş yolunda hediyelik eşya satan dükkanların ürünlerini dışartma bırakmış olmaları bize çok enteresan geldi. 1 tlye kapadokya süs eşyası satan bir yere paramızı bırakıp hatıra olarak ürünümüzü aldık. Gece siftahı=)
Akşam yatağa kafamı koyduğum anda uyudum. O kadar gezdik ve bir gün içerisinde o kadar çok şey yaptık ki vücudum uykuya açtı resmen:)
Ertesi sabah kahvaltıdan sonra saat 09:30'da yola çıktık.İlk durağımız Narlıgöl'dü.
Narlıgölden sonraki durağımız ise Ihlara Vadisi'ydi.Ihlara Vadisi'nde üç saatten fazla kalmamıza rağmen yine de doyamadık oraya. O kadar güzel bir yeşil, o kadar güzel bir doğaki..İnsanın içine huzur doluyor orada yürürken. İçindeki çay bahçesinde oturup kahvemizi yudumladık,manzarayı seyrettik.O kadar keyifliydi ki..Giderseniz mutlaka bir tam gününüzü oraya ayırmanızı tavsiye ederim.
Ihlara Vadisinden sonra İstanbul'a doğru dönüş yolculuğumuza başladık.Dönüşte Tuzgölü'nde de bir mola verdik ve tuzların üzerinde çıplak ayak yürüdük. Tuzların üzerinde çıplak ayak yürüdükten sonra ayağımı yıkadığımda ayağım yumuşacık oldu, doğal peeling :)
Tuz Gölü'nden sonra uzun bir süre mola vermeden yolculuğumuza devam ettik. Artık karnımız guruldamaya başladığında, tur görevlisi yemek molasına yaklaştığımızı söyledi. Ancak, tam o sırada önümüzde upuzun bir kuyruk belirdi. İnternetten araştırdığımızda, zincirleme bir kaza olduğunu ve trafiğin kilometrelerce böyle devam ettiğini öğrendik. Kaptana bunu söylediğimizde, yolu değiştirdi ve bambaşka bir güzergaha girdik. Girdiğimiz güzergahta karşımıza ilk çıkan yerde de yemek molası için durduk. Bir anda bir otobüs dolusu insanı gören restoran sahibi ve çalışanları ne yapacaklarını şaşırdı:)Hatta sandalyeleri yetmediği için yan taraflarında bulunan otelden sandalye aldılar.Yüzlerindeki şaşkınlık ifadesi görülmeye değerdi :)
İstanbul'a gece 12 gibi vardık. Ve yine o akşam yatakta deliksiz bir uyku çektim :)
Özetlemek gerekirse Kapadokya mutlaka gidilmesi ve görülmesi gereken bir yer. Vaktiniz ve paranız varsa mutlaka 3-4 gün ayırmanızı tavsiye ederim.
Ancak vakit / para anlamında daha sınırlı birşey yapmak istiyorsanız haftasonu için de gidilinebilir. Ama giderken peşin olarak çok yorulacağınızı kabul etmeniz gerekiyor.
